Zatkany nos. Domowe wizyty lekarskie Warszawa.
Niedotlenienie mózgu, zaburzenia snu, senność w ciągu dnia, uczucie chronicznego zmęczenia oraz zmniejszona wydolność fizyczna i sprawność intelektualna, zaburzenia emocjonalne to tylko niektóre konsekwencje przewlekłej niedrożności nosa. Również chrapanie, zespół bezdechu sennego i towarzyszące nadciśnienie tętnicze są skutkiem długo trwającej niedrożności nosa.
Zmniejszona drożność nosa a codzienne życie
Zmniejszona drożność nosa poważnie upośledza funkcjonowanie osoby w życiu codziennym.
Niedotlenienie mózgu, zaburzenia snu, senność w ciągu dnia, uczucie chronicznego zmęczenia oraz zmniejszona wydolność fizyczna i sprawność intelektualna, zaburzenia emocjonalne to tylko niektóre konsekwencje przewlekłej niedrożności nosa.
Również chrapanie, zespół bezdechu sennego i towarzyszące nadciśnienie tętnicze są skutkiem długo trwającej niedrożności nosa.
Zatkany nos a jakość życia
Jakość życia dotkniętych tą nieprawidłowością osób jest dotkliwie zmniejszona. Osoby czynne zawodowo mają obniżoną wydajność w pracy, u osób młodych dochodzi do zaburzeń w kontaktach z grupą rówieśniczą i wycofania społecznego.
Przyczyny zatkanego nosa
Do upośledzenia drożności nosa prowadzą wady anatomiczne i towarzyszące alergii zmiany zapalne błony śluzowej. Niemal co 2. osoba ma nieprawidłową budowę struktur anatomicznych nosa. Wady takie, jak skrzywiona przegroda lub upowietrzniona małżowina nosowa środkowa występują bardzo często i prowadzą do poważnych konsekwencji dla całego organizmu. Narastająca fala zachorowań na alergiczny nieżyt nosa, to obecnie kolejna powszechnie występująca przyczyna niedrożności w obrębie jam nosa.
Przepływ powietrza w normalnym i zatkanym nosie
Powietrze może przepływać przez nos w sposób laminarny lub turbulentny.
W warunkach normalnych wdychane przez nos powietrze ulega przemieszczaniu w przedsionku nosa ku górze z prędkością 2-3m/sekundę i ma charakter laminarny. Warstwy powietrza przemieszczają się równolegle względem siebie. Największy opór dla przepływającego powietrza stanowi zastawka nosa, która tworzy przejście pomiędzy przedsionkiem a jamą nosa i jest największym przewężeniem w drogach oddechowych.
Wbrew powszechnym opiniom zasadniczy tor przepływającego przez nos powietrza prowadzi ku nozdrzom tylnym nad małżowiną nosową dolną przez przewód nosowy środkowy. Po przekroczeniu zastawki nosa prędkość strumienia wdychanego powietrza ulega zmniejszeniu, a jego kierunek ulega zmianie z pionowego na poziomy. W wyniku różnicy ciśnień istniejących pomiędzy przedsionkiem a jamą nosa przepływ laminarny zostaje częściowo zamieniony na turbulentny.
Powstające w jamach nosa zawirowania powodują, że przepływ w tym rejonie ma charakter mieszany, tzn. w pewnych regionach jamy nosa laminarny, a w niektórych turbulentny. Nieregularna powierzchnia bocznej ściany jamy nosa sprzyja powstawaniu tego zjawiska. W następstwie tworzących się zawirowań niewielka część wdychanego powietrza kieruje się również do stropu jamy nosa a wraz z nim bodźce zapachowe, które docierają w ten sposób do pola węchowego. Mieszany charakter przepływu powietrza jest niezwykle ważny z fizjologicznego punktu widzenia. Dzięki temu tworzą się sprzyjające warunki do kontaktu powietrza z błoną śluzową, w wyniku czego dochodzi do ogrzania powietrza oraz nadania mu właściwej wilgotności. Następuje zwiększone wychwytywanie przez śluz zanieczyszczeń obecnych w powietrzu, jak również absorbowanie gazów obecnych we wdychanym powietrzu.
U blisko 50% populacji (osób) stwierdza się nieprawidłową budowę poszczególnych struktur anatomicznych w jamach nosa, np. skrzywioną przegrodę nosa, upowietrznioną małżowinę nosową środkową oraz szereg innych. W wyniku tych nieprawidłowości w budowie anatomicznej przestrzenie, przez które powinno przepływać wdychane powietrze ulegają zawężeniu.
Tym samym zaburzony zostaje przepływ laminarny, a część wdychanego powietrza zalega w jamach nosa. Dominuje przepływ turbulentny. W następstwie dochodzi do zalegania śluzu w jamach nosa i obrzęku błony śluzowej nosa w wyniku powstałego stanu zapalnego. Narasta opór dla wdychanego powietrza.
Zmiany anatomiczne i czynnościowe w zatkanym nosie
Zaburzony przepływ powietrza, jak również stan zapalny błony śluzowej nosa doprowadza do przerostu tkanki limfatycznej nosogardła.
Dla pacjenta łatwiejsze staje się oddychanie przez usta, co z reguły ma istotne znaczenie podczas snu. Strumień powietrza przepływając przez jamę ustną doprowadza do zwiotczenie podniebienia miękkiego i wydłużenia języczka. Powstaje błędne koło – zmiany zapalne i anatomiczne w obrębie nosogardzieli prowadzą do pogorszenia kontaktu pomiędzy jamą nosa a dolnymi partiami układu oddechowego. Pacjent zaczyna chrapać, a jeżeli zwiotczenia podniebienia osiągnie wartość krytyczną, mogą się pojawić obturacyjne bezdechy podczas snu.
Zatkany nos nie jest banalną dolegliwością. Zachęcamy osoby dotknięte tą przypadłością do kontaktu z lekarzem w celu przeprowadzenia właściwej diagnostyki i odpowiedniego leczenia. Dobry lekarz zbada Cię starannie i ustali sposób dalszego postępowania.
